Tanınmış ictimai-siyasi xadim, jurnalist Üzeyir Yiğit Türkiyədə yaxınlaşan prezident seçkiləri ərəfəsində maraqlı yazı qələmə alıb və xüsusi olaraq Musavat.com-a göndərib.
Musavat.com həmin yazını Anadolu türkcəsində təqdim edir:
Seçime bir yıldan az bir süre kala AK Parti’nin son anketlerde yüzü gülmeye başladı.
Muhalefetin ortak Cumhurbaşkanı adayı muamması sürerken, iktidarın bu süreci seçim vaatleri ve bazı politika değişikliği avantaja çevirdiğini yapılan anketlerde görüyoruz.
Ne anlatıyor anketler?
Cumhur ittifakının ortağı MHP, konuşulanların aksine, seçime en rahat giren partilerin başında. Kendini kasmadan tabanını koruduğu görünüyor. Yine küçük ortak BBP tabanında iktidarla birlikteliğe karşı olanlara rağmen geçmişten oluşturduğu tabanını muhafaza ediyor.
Muhalefetin kurduğu masada ki belirsizlik, bu seçimde en büyük kitlelerden biri olan kararsızları, 6’lı masadan uzaklaştıran en belirgin sebeplerden biri.
Muhaliflere bakınca.
İYİ Parti seçmeninin 4’te biri (yüzde26) Tayyip Erdoğan’ın icraatlarını başarılı buluyor. CHP seçmeninin sadece yüzde 25’i Kemal Kılıçtaroğlu’nun Cumhurbaşkanı adayı olmasını istiyor. Demokrat Parti, masa tanınmışlığına rağmen anketlerde önemli bir varlık göstermiyor. Gelecek Partisi de aynı şekilde yüzde 1’lik dilim altında kalıyor. DEVA Partisi, yüzde 1’lik dilimde. Kuruluş beklentisinin çok altında. Saadet Partisi, 6’lı masanın en güçlü 3’üncü partisi, lakin yüzde 7’lik barajın çok altında kalıyor.
HDP seçmeni psikolojik olarak resmen 6’lı masadan kopmuş görünüyor. HDP harici masa dışı partilerden en büyüğü, yüzde 2’lik oranla Yeniden Refah Partisi. Bakıldığında AK Parti’nin duygusal küskünlerinin, muhafazakâr adres olarak Fatih Erbakan’ı görmekte olduğunu anlıyoruz. Partiler arası oy geçişkenliğinde AK Parti-Saadet Partisi arasında bir rakamsal veri yok. Ümit Özdağ ilk zamanki popülaritesini kaybetmiş durumda. Özdağ, oluşturmaya çalıştığı yabancı karşıtı milliyetçi tabanın yanına nasıl ettiyse geçen hafta LGBT örgütlerini de eklemek için saçma sapan bir kıyasla açılım yapmaya çalıştı. Bu durum, kendi tabanı tarafından bile kabul görmedi. Yüzde 4,5’lerden 1,8’lere kadar inmiş durumda. Geçen seçimlerin Cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce, partisiyle ne gündem belirliyor ne de Özdağ gibi aktif olmamasına rağmen, yüzde 1 gibi ciddi bir rakamda görünüyor.
Bu ittifak dışı kalmış siyasi partilerin bazı illerde oy oranlarının, yüzde 3 ila 6 arası olduğunu görüyoruz. Bu durum, milletvekilliği oy sayımında ciddi değişikliklere yol açabilir.
2018 seçimi öncesi anketlere göre bu seçimin üçüncü büyük kitlesi kararsızlar. Kararsızları oluşturan ana kitle, AK Parti’ye darılmış, güvenini yitirmiş, ceza vermek isteyen, memleketin durumu üzerinden değerlendiren, Kürt yaklaşımını beğenmeyen… Gibi sebeplerle giden, ama yerine “kim?” sorusuna cevap bulamayan, muhalefeti de takip ettiğinde, kararsızlık hanesinde kararlı kalan seçmenler.
Karasızların şöyle de bir tercihi var. AK Parti’yi tercih etmemelerine rağmen, Cumhurbaşkanlığında Erdoğan tercihleri daha belirgin. Bu konuda çekingen bir tavır içinde de değiller. Erdoğan’ın son iki senede geldiği en iyi durum. Seçmenin tavır ve hareketlerinden yola çıktığımızda, yine her zamanki gibi Sayın Erdoğan’ın tek rakibi, yine kendisi ve kendi partisi içine çöreklenmiş, seçmenin benimsemediği tipler.
Muhalefet, asla ve kata umut vermiyor. Siyasi fikir farklılıkları olmasına rağmen, Türk demokrasisi açısından 6’lı masanın, oluşumu ve çalışma şekli bana göre çok önemli bir gelişme. Lakin, süreci ve seçmen refleksini yönetememeleri onları başarısız kılıyor.
Aylardır bir adayın üzerinde ittifak edememeleri, içini doldurmadan hala güçlendirilmiş parlamenter sistem demeleri, Anayasa taslağı diye kopyala yapıştır metinleri okumadan basının karşısına çıkmaları, birbirlerinden habersizmiş gibi bazı önemli çıkışları kendi aralarında sabote etmeleri… Bir de bana göre Ahmet Davutoğlu’nun o masada olması.
Ankete dönersek, ‘6’lı masanın adayı kim olsun?’ Sorusunun son bir senelik gidişatında ciddi değişim var. Mesela İmamoğlu, artık 4’üncü sırada ve oranı çok düşük. Meral hanımın tabanı sadece onu aday görmek istiyor. Yani İYİ Parti, başka hiçbir adaya güvenmiyor ce yukarıda yazdığım gibi, bu durumda İYİ Parti’den yüzde 26’lık kesim Sayın Erdoğan’ı destekleme eğiliminde. İlk kez Mansur Yavaş’la Kemal Kılıçdaroğlu yüzde 1 gibi bir farkla yan yana. Mansur’un desteği azalmış, Kemal Beyi ise kendi partisi istemezken yüzde 19,6’larda taleple ikinci sırada.
Karar süreci uzadıkça 6’lı masa dağılmayabilir ama seçmen iradesi ve tercihi kesinlikle dağılacak görünüyor ve Erdoğan da kalıcı olacağa benziyor.
AK Parti’nin, şu ana kadar illerde hep yaptığı saçma listelerin dışına çıkıp, çok ciddi bir şekilde, vatandaşın benimsediği isimlerle vekillik yarışına girme zorunluluğunu görmesi gerekiyor.
Ve acil bir kabine ve MYK değişimi de belki…
Üzeyir YİĞİT, Ankara 
