Bir zaman, çoxdanıncı illərdə ona hörmətim olub. İstedadı vardı, yaxşı qəzetçi olacağına ümid bəsləyirdim.
Arxamca hər iş çevirdiyini, məni hər fürsətdə qaraladığını, çevrəsini və bəzən özünü qazlayıb, üstümə yönləndirdiyini də bilirdim. Həsədçidir, özündən öndə olanı sevmir; onu keçməyin yeganə yolunu itələməkdə, ya da badalaq vurmaqda görür...
Bütün bunlara da bir gəncliyini həsr etdi və ortada heç bir nəticə qalmadı. Harada oldusa, haraya “günaydın” dedisə, açıq ya da gizli hədəfində mən oldum.
İndi ondan heç nə qalmayıb. Heç kimdi. Hətta adını çəkib, şərəfləndirməyə belə dəyməz. Əli Kərimlinin Palçıq Vedrəsi deyəlim. Hörmətli Cəbhə sədri onu daim əlinin altında tutar. Zəif düşdümü, sosial şəbəkədəkı qaraçı dəstəsinin həşirlərinə baxmayaraq, uduzduğunu bildimi, dərhal Palçıq Vedrəsini alar əlinə, onun içini siyasətdəki opponentlərinə doğru fırladar, mühiti daha da korlayar.
Bir ara bizim Palçıq Vedrəsi xüsusi xidmətlərlə də əməkdaşlıq etdi; casus oldu; dostlarını və müdirini satdı; buna vadardı, ilişmişdi, yoxsa tutulacaqdı. O, daha asanını seçdi. Çox istedadlı adam satması var. Həm satır, yanındakıları tutdurur, “gizli tanıqlıq” yapır; həm də quruda qalır. Üstəlik, ona qəhrəmanı oynamağa da imkan verirlər.
Ona təkcə imkan yox, arada xidmətlərinə görə pay-püş də verirlər. O da bunlarla başını saxlayır...
Oğurlamağa öyrəşib. Həyatının ən maraqlı oğurluğu da amerikalılara buraxdığı qəzetin büdcəsini yeməsi olub. Allahı pək sevməz, dinsizdi. Lakin iman əhlini palçıqlamaq lazım gələndə, dini ifadələri də istedadla qullanar...
Deyir ki, Rauf Xədicəyə şər atıb, indi də bu işinə görə aldığı para ilə iftar süfrəsi qurur... Başqa şeylər də deyir, yazır, palçıq, çirkab mahiyyətli...
Xədicəni heç sevməm. Lakin hər çətin anında ona dəstək olmuşam. Məlum kaset olayı ortaya çıxanda, bu Paçıq Vedrəsi özü zəng edib, dəstək istədi: “Qardaşına veriblər kaseti, balta ilə öldürmək istəyirdi bacısını, mən qoymadım, sakitləşdirdim, ona dəstək olalım”, dedi.
Olduq. Lakin bir az toxdayan kimi, yenə üstümüzə gəldilər.
Həbsi zamanı da o xanımı şərləyənlərin qarşısına bizim qəzet çıxdı. Öz dostları şərləmişdi; Palçıq Vedrəsi də o “kruq”da fırlanırdı... Xədicəni müdafiəyə görə iki əməkdaşımız Baş Prokurorluğa çağırıldı; mənim özümə hədə qorxu gəldilər; lakin həbsdəki xanımın arxasından çəkilmədik. Hansı ki, o xanım da, gəncliyindən başlayaraq, ömrünün əhəmiyyətli bir qismini mənə və rəhbərlik etdiyim qəzetə həsr edib. Xədicə və bizim Palçıq Vedrəsi mən təkbaşına bu iqtidarla savaşanda, bütün müxalifətin yükünü götürəndə, iqtidardan maliyyələşən qəzetlərdə məni hədəfə alırdılar...
Bunlar çoxdan olub. Onların mənimlə davalarının da tarixi xeyli var; lakin bu, heç zaman mənim davam olmayıb. Olmayacaq da.
İndi Palçıq Vedrəsi deyir ki, həbsdə olan qadını şərləyirəm. Yəni Xədicəni. Və bununla da çörək qazanıb, iftar açıram.
Azadlıq Radiosunun əməkdaşlarından birinin verdiyi və doğruluğu yoxlandığı məlumatı dərc etmişik. Onu kim təkzib edir-etsin, mən gerçək olduğuna əminəm. Əmin olduğum müddətdə də həmin xəbəri dəstəkləyəcəm. Orada çox mühüm məqamlar yer alıb. Bu barədə hələ yazacağıq.
Günün 17-18 saatını işləyirəm. Redaksiyada ən azı, 4-5 ştatın işini görürəm. Ölkənin ən çox oxunan qəzet və saytlarını qurmuşam. Özümə də, onlarla insana da iş yeri yaratmışam. Hər gün saytlar və qəzetimiz bir yerdə, 100 mindən yuxarı auditoriyaya xitab edirik. İftarımı da, həyatımı da, maddi-mənəvi nəyim varsa, hamısını bu zəhmətin hesabına əldə etmişəm. Bir də gözəl, sadiq, 20-25 illik tarixə malik yaxın dostlarımın dəstəyi ilə. Hansılar ki, çox geniş bir arealda - Türkiyədə, Avropada, Rusiyada, Avstraliyada, Amerikada yaşayır və fəaliyyət göstərirlər.
Və ən əsası, inandığım Allahın sayəsində dim-dik ayaqdayam, yorulmadan, usanmadan çalışıram.
Mənim tozuma belə yetişməyənlər hər zaman məni qaralayıblar. Həsəd, paxıllıq, nifrin. Allah belələrinə şəfa versin.
Arada bir Kərimlinin qaraçı dəstəsi iddia edir ha, satılmışam. Məndə kimsəyə aid satılıq bir şey yoxdur, axı. Nəyim varsa, özümə məxsusdur, özəldir. Mən kimi və nəyi sataraq, satqın ola bilərəm ki? Partiya lideri deyiləm, təriqət şeyxi deyiləm, dövləti-milləti təmsil etmirəm. Təmsil etdiyim 1 qəzet və 3 saytdır. Orada da xəbər satıb, tiraj toplamaq, reklam etmək, əyləndirmək və düşündürmək kimi klassik qəzetçi funksiyaları ilə məşğulam. Açıq fəaliyyətlə. Bu işi də özüm bildiyim kimi, özümə və qəzetimə sərf edən tərzdə qurmaq haqqına sahibəm. İstəməyən, oxumayacaq. Lakin bəzi tərbiyəsizlər deyir ki, istəmirəm, amma oxuyuram, buna görə də mən necə istəyirəm elə yaz.
Satqınlıq budur ki, erməniyə dost deyəsən, “erməni xalqının günahı yoxdur”, yazasan. Necə ki, bu Palçıq Vedrəsinin dəstəklədiyi Milli Şuranın fəxri sədri dedi. İndiki sədri Cəmil Həsənli də ona dəstək mətni yazdı . Buyurun buradan oxuyun:
Sənə sual verirəm, əziz oxucu: "Krım Rusiyanındır " demək Ukrayna demokratlarını satmaqdır, ya deyil? Bütün demokratiya paytaxtları deyir ki, Krım Rusiya tərəfindən işğal olunub. Biz deyirik ki, Krım tarixi türk torpağıdır, lakin indi Ukraynanındır! RÜSTƏM İbrahimbəyov və Cəmil Həsənli deyirlər və yazırlar ki, Krım Rusiyaya məxsusdur!!! Bu mövqe Ukrayna demokratlarını arxadan bıçaqlamaq deyilmi? Azərbaycanı da biabır etmək deyilmi? Bir bu müsahibəyə diqqət edin:
Bununla da Rusiya ilə həm də Azərbaycan uğrunda savaşan və övladlarını şəhid verən Ukrayna xalqını, demokratiyanın prinsiplərini, Dağlıq Qarabağdakı mənafelərimizi satmış olurlar! Mənim günlərdir dediyim budur. Krımın işğalına haqq qazandırmaq Qarabağın işğalına haqq qazandırmaqdır! İndi Ukraynada fəaliyyət göstərən partiyalardan birinin lideri qalxıb desə ki, Dağlıq Qarabağ ermənilərə məxsusdur, biləsiniz ki, bu da Milli Şura təmsilçilərinin "xidməti" olacaq.
Belələrinə və onların Palçıq Vedrəsinə əhəmiyyət verməmək də olardı. Zatən, insanlarımız onsuz da müxalifət daxilindəki qarşılıqlı ittihamlardan və intriqalardan bezib, iyrənib. Görünür, biz bundan belə onları iqnor siyasəti seçəcəyik. Lakin bu çirkab dəstəsinin, palçıq vedrələrinin, siyasi tualetin “xozeyni” olan Əli Kərimliyə xəbərdarlığım var. Görürsən ki, əlimi sənə qatmıram. Ortada xətir – hörməti olan bir dostuma sözüm var. Bundan çox sui-istifadə edirsən.
Sonra demədi, demə...
Rauf ARİFOĞLU 
